Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zawstydzenie — n I 1. rzecz. od zawstydzić. 2. «uczucie wstydu; zażenowanie, wstyd» Rumieniec zawstydzenia. Odczuwać zawstydzenie. Nie móc ukryć zawstydzenia … Słownik języka polskiego
Москоржовский Иероним — (Moskorzowski, ум. 1625) польский писатель. Вступив около 1595 г. в ряды социниан, он со всей ревностью неофита отдался защите этого учения и принимал горячее участие в полемике между социнианами и католическими богословами. Таковы его труды:… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
wstydzić — ndk VIa, wstydzićdzę, wstydzićdzisz, wstydź, wstydzićdził, wstydzićdzony «wywoływać, budzić w kimś uczucie wstydu, wprawiać w zawstydzenie, zawstydzać» Wstydzić kłócące się dzieci. wstydzić się «odczuwać wstyd, krępować się, żenować się» Wstydzić … Słownik języka polskiego
zawstydzony — zawstydzonydzeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zawstydzić (p.) zawstydzony w użyciu przym. 1. «taki, który poczuł wstyd; zażenowany, onieśmielony» Patrzyli na siebie zawstydzeni. 2. «wyrażający zawstydzenie, wstyd» Zawstydzona mina … Słownik języka polskiego
żenada — ż IV, CMs. żenadaadzie, blm przestarz. «uczucie skrępowania, zakłopotanie, zawstydzenie, zażenowanie» dziś tylko w wyrażeniu pot. Bez żenady. ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
zażenowanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zakłopotanie, zawstydzenie, zmieszanie, onieśmielenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczuć, odczuć zażenowanie. Zażenowanie maluje się na czyjejś twarzy. Uśmiechać się z zażenowaniem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
